Opgelicht door Frans de Blocq
In 2009 werd ik arbeidsongeschikt. De verzekeringsarts oordeelde dat ik mijn toenmalige beroep niet meer kon uitoefenen. Omdat ik zo snel mogelijk weer aan het werk wilde vroeg ik een reïntegratiebudget aan. Voor 5000 euro zou ik begeleiding krijgen van een gecertificeerd bureau. Tot mijn grote spijt kwam ik terecht bij Frans de Blocq en Cristine van der Glas te Deventer. Beide loopbaancoaches zijn aangesloten bij CHOICE & PARTNERS en beroepsorganisatie NOLOC.
speciale status
Al snel bleek dat Frans de Blocq meer wilde dan het budget van 5000 euro. Op zijn aanraden heb ik toen een speciale status aangevraagd. Hierdoor kon Frans de Blocq veel meer geld krijgen, maar dat vertelde hij er niet bij. Achteraf ontkende hij voor de rechter bij hoog en bij laag dat het aanvragen van deze status op zijn initiatief was gebeurd. Pas toen werd het mij duidelijk dat het hem alleen om het geld te doen was.
rommelig
Afgesproken werd dat er 54 uren (pdf) aan begeleiding zou worden gegeven door Cristine van der Glas. Het traject verliep erg rommelig. Veel van de gesprekken droegen niet bij aan de doelstelling en Cristine zei telkens afspraken af. Na enkele gesprekken heb ik schriftelijk om duidelijkheid gevraagd. Ik kreeg als reactie (pdf) dat er maar enkele gesprekken waren geweest en dat die nog nauwelijks tot resultaat hadden geleid.
abrupt einde
Een week later ontving ik echter het bericht (pdf) dat de uren op waren en dat het traject beëindigd werd. Meteen heb ik gereageerd (pdf), om opheldering gevraagd (pdf) en een voorlopige melding (pdf) bij het UWV gedaan. Na aandringen ontving ik alleen een knullige urendeclaratie die moest aantonen dat de uren daadwerkelijk gemaakt waren.
rechtszaak
Het UWV erkende dat er sprake was van oplichting, maar greep niet in en betaalde het re-integratiebedrijf uit. Pas toen ik een advocaat inschakelde was communicatie met Frans de Blocq weer mogelijk, maar wat er toen gebeurde was bizar. Terwijl hij mijn budget reeds had geïncasseerd, eiste hij van mij daar bovenop een schadevergoeding van meer dan €23.000.
“positieve levenshouding”
De man met de “positieve” levenshouding, die vindt dat je geen energie moet besteden aan “negatieve” zaken, besteedde €11.500 aan werkuren en €7.500 aan rechtsbijstand om mij zwart te kunnen maken. De rechter maakte gehakt van zijn betoog.
Frans de Blocq had ook één telefoontje met mijn advocaat kunnen plegen en voor minder dan de helft een schikking kunnen treffen.
Reïntegratiefraude 