De geheime jurist van Frans de Blocq
Ik volgde een loopbaan-traject bij De Blocq Talent Management in Deventer. Frans de Blocq incasseerde zonder noemenswaardige tegenprestatie mijn reïntegratiebudget van het UWV. Toen ik om opheldering vroeg verbrak hij het contact. Daarop schakelde ik een advocaat in, die Frans de Blocq aansprakelijk stelde.
communicatie is weer mogelijk
Frans de Blocq liet weten dat hij ook een jurist had ingeschakeld. Ik was verheugd en hoopte dat zijn jurist hem tot rede zou kunnen brengen. Dat gebeurde ook, althans in zoverre dat er in ieder geval weer gecommuniceerd werd.
Daar waar Frans de Blocq eerder nog weigerde te reageren of zelfs maar leesbevestigingen van mijn mails aan te kruisen, reageerde hij wel op de brieven van mijn advocaat. Eindelijk kreeg ik een inkijkje in de bijzondere gedachtegangen van deze man. Tot rede gebracht was hij echter allerminst.
complottheoriën
In plaats van zich te herpakken deed Frans de Blocq er nog een schepje bovenop: hij had allerlei complottheoriën bedacht en eiste een schadevergoeding van €5191,97. Kennelijk wilde hij mij afschrikken.
Eén ding was duidelijk: hij was van de aansprakelijkheidsstelling erg geschrokken. Hij wist alleen geen betere tactiek te bedenken dan te proberen mij bang te maken. De merkwaardige brief was door Frans de Blocq zelf ondertekend. Ik kon me dan ook niet voorstellen dat er een jurist bij betrokken was geweest. Die zou dit wel wat professioneler hebben aangepakt.
vordering van €23.000
De rare theoriën van Frans de Blocq werden door ons met gemak ontkracht. In plaats van tot inzicht te komen, droeg hij telkens weer nieuwe theoriën aan, de één nog absurder dan de ander. Het bedrag dat hij eiste werd steeds hoger.
Toen duidelijk was dat Frans de Blocq niet tot rede te brengen was stuurde mijn advocaat een concept-dagvaarding. Hij reageerde daarop door te stellen dat mijn advocaat geknipt en geplakt zou hebben in de stukken en eiste een nieuwe set producties.
Tegen die tijd was ons geduld op en hebben we Frans de Blcoq gedagvaard. Frans de Blocq eiste vervolgens 23.000 euro wegens het toebrengen van schade. Hij had intussen al enkele duizenden euro’s van het UWV ontvangen voor zijn geringe inspanningen, maar dat was voor hem blijkbaar niet genoeg.
bewijsmateriaal
Vlak voor de zitting diende Frans de Blocq nog nieuwe stukken (pdf) in bij de rechtbank. Dit betrof onder meer een discussie die ik naar aanleiding van de oplichting was gestart op een vertrouwelijk mailinglijst. Waartoe deze stukken dienden werd pas bekend gemaakt tijdens de zitting: ik zou mij schuldig hebben gemaakt aan kwaadsprekerij. De jurist bleek speciaal lid te zijn geworden van dit forum om mij in de gaten te kunnen houden.
De stukken werden pas op het laatste moment ingediend, zonder daarbij een kopie aan mijn advocaat te zenden. Kennelijk moesten de stukken en de identiteit van de jurist zo lang mogelijk geheim blijven.
zitting
Vlak voor de zitting kwam de aap uit de mouw. Een vreemde man kwam naar ons toe en stelde zich voor als de woordvoerder van Frans de Blocq. Eindelijk konden we kennismaken met de geheime jurist. Zijn naam: S.J.Spanjaard. Waarom hij al die tijd in het geheim had geopereerd was nog steeds niet duidelijk.
Spanjaard had Frans de Blocq er kennelijk van weten te overtuigen dat een schadeclaim van €23.000 mij er vast wel toe zou bewegen mijn vordering in te trekken. Dat het misschien verstandiger was geweest om even een telefoontje met mijn advocaat te plegen alvorens met deze absurde eis te komen, had hij niet bedacht.
gedragscode advocatuur
Mijn advocaat ontdekte later dat Spanjaard in het verleden als advocaat geregistreerd is geweest. In de gedragscode voor advocaten staat dat ze altijd moeten proberen een procedure te voorkomen, en om in plaats daarvan een schikking te treffen. Voor oud-advocaten geldt deze code uiteraard niet, dus kon Spanjaard zich helemaal uitleven en de zaak laten escaleren. Het is erg ongebruikelijk dat advocaten in het geheim iemand vertegenwoordigen, maar Spanjaard hield zijn identiteit tot op het laatste moment geheim.
Daarnaast had hij de vertrouwelijkheid geschonden van de leden van de mailinglijst, maar ook dat interesseerde hem niets. De rechter bepaalde ter zitting meteen dat deze stukken en de beschuldiging van kwaadsprekerij niet in de beoordeling van de zaak zouden worden meegenomen. Het was duidelijk dat ze van deze flauwekul niet gediend was.
schikkingsvoorstel
Zelfs tijdens de zitting werden er nog weer nieuwe theoriën naar voren gebracht, maar het mocht allemaal niet baten. Nadat de zitting had plaatsgevonden stuurde Spanjaard nog een schikkingsvoorstel: ik moest mijn vordering intrekken en daarna zou Frans de Blocq in overweging nemen of hij zijn eis ook zou intrekken.
Onderhandelen betekent doorgaans dat je gelijk oversteekt, dus Spanjaard maakte zich met zijn manier van onderhandelen alleen maar belachelijk. Toen ik met dit rare voorstel niet akkoord ging, liet hij spammails naar mijn mailadres sturen in de kennelijke veronderstelling dat ik daarvan onder de indruk zou zijn. Mijn mailadres bezat hij omdat ik hem vlak daarvoor op enigszins denigrerend wijze had verzocht zich van de mailing-lijst af te melden. Moge Allah mij vergeven, maar ik kan voor dit soort mensen nu eenmaal geen respect opbrengen.
Vervolgens verzocht (pdf) hij mijn advocaat of ik hem niet meer wilde mailen. Daarop wees ik hem terecht (pdf) en is nooit meer iets van hem vernomen waarna er opnieuw een forse escalatie plaatsvond.
Update 28-04-14:
Ik waarschuwde Spanjaard dat ik zijn naam zou publiceren indien hij mij opnieuw zou lastigvallen. Dat deed hij inderdaad, waarop ik zijn naam openbaar heb gemaakt, zodat anderen voor hem zijn gewaarschuwd.
Reïntegratiefraude 