Valse beschuldigingen
Via het UWV volgde ik een loopbaan-traject bij De Blocq Talent Management in Deventer. Na enkele gesprekken beëindigde Frans de Blocq het traject. Het budget van ruim zesduizend euro was zogenaamd op. Ik protesteerde, maar het UWV betaalde gewoon uit. Omdat niets hielp startte ik een rechtszaak.
Frans de Blocq liet zich bijstaan door jurist/ oud-advocaat S.J. Spanjaard. Ze kwamen met een tegeneis van meer dan 23.000 euro. Ik zou hem zogenaamd schade hebben toegebracht. Daartoe verzon hij de gekste beschuldigingen. Het werden er meer en meer. Ik heb besloten ze te publiceren.
Ik heb me beperkt tot de beschuldigingen die de rechtbank belangrijk genoeg vond om in haar beoordeling mee te nemen. Dat lijkt mij een goed en onpartijdig criterium. In werkelijkheid is de lijst met leugens nog veel langer.
Je vindt die beschuldigingen terug in het vonnis onder 3.3 en 3.4 (Eis in Reconventie). De rechtbank oordeelde vervolgens onder 4.4 dat geen van deze beschuldigingen gegrond waren. Oordeel zelf mee.
sabotage
Ik zou het iro-traject gefrustreerd hebben door een niet-coöperatieve houding. Ik zou van aanvang af de bedoeling hebben het traject zodanig te saboteren dat ik nooit een nieuwe baan zou krijgen.
verzwijgen arbeidsongeschiktheid
Ik zou verzuimd hebben om Frans de Blocq tijdig in te lichten over mijn arbeidsongeschiktheid.
extra uren
Vanwege mijn niet-coöperatieve houding zou Frans de Blocq veel meer tijd aan mij hebben besteed dan hij vergoed heeft gekregen.
ZMP-status
Bovenstaande beschuldigingen houden mede verband met het aanvragen van deze status. De aanvraag daarvan zou Frans de Blocq veel tijd gekost hebben.
proceskosten
Frans de Blocq eiste duizenden euro’s vanwege inkomstenderving en juridische bijstand ten gevolge van de rechtszaak.
geen klachtenprocedure
Ik zou de klachtenprocedure niet hebben gevolgd en geen gesprek hebben willen voeren.
Reïntegratiefraude 